به عبارت دیگر فرایند تصمیم‌سازی محلی در قالب یک فرایند طراحی راه‌حل با مشارکت ساکنان و فعالان محلی و با هدف تقویت دارائی‌های آنها تعریف می‌شود. این فرایند نوآورانه از شناسایی مسئله محلی شروع شده و تا تبدیل کردن یک مسئله به یک فرصت اقتصادی یا اجتماعی و برندسازی آن ادامه دارد. در این فرایند هر مسئله محلی پتانسیلی برای فعال‌سازی یک گروه خلاق محلی و ایجاد فرصت برای مشارکت، کسب درآمد و هویت‌سازی محسوب می‌شود. این ایده که در راستای SDG.11 است مسیری موثر به سوی شهر فراگیر و جامعه پایدار ایجاد می‌نماید.
این ایده در هفت شهر از شهرهای ایران انجام شده و نتایج بسیار قابل توجهی در توسعه محلی و توانمندسازی اقتصادی-اجتماعی جامعه شهری داشته است. به عنوان نمونه، اجرای این فرایند در بندر تاریخی کنگ سبب ایجاد ده استارت‌آپ محلی در مدت زمان شش ماه، هویت‌سازی محلی و تسریع در ثبت این شهر به عنوان میراث جهانی، ارائه برنامه برای احیای 17 هکتار از باغ‌‌های تاریخی و ایجاد اولین مرکز نوآوری با رویکرد نوین برنامه‌ریزی مسئله محور و دارائی مبنا شده است.
جامعه هدف این ایده شهرداری‌های شهرهای کوچک و متوسط و مدیریت روستایی و گروه‌های فعال اجتماعی در محلات شهری است. سه پلتفرم مشخص برای اجرای ایده طراحی شده است که عبارتند از:
– توسعه مفهوم “مردم‌شهر” به عنوان یک بستر تعامل اجتماعی، مشارکتی و پویا با هدف کشف و گونه‌بندی مسائل موجود در محلات شهری، شناسایی شبکه اجتماعی محلی و دارائی‌ها و ارزش‌های محلی
– توسعه مفهوم “هم‌آفرینی شهری” به عنوان فرایندی نوآورانه با هدف طراحی راه‌حل مشارکتی
– خلق مدل نوآورانه “برندسازی شهری برپایه ارزش‌های محلی” که بستر مناسب توسعه فرصت‌های اقتصادی برای کسب و کارهای خرد و محلی را فراهم می‌نماید.

همچنین یک فرایند اجرایی کامل طراحی و تاکنون در هفت شهر ایران اجرا شده است.